Olieverf/doek: 73 x 92,5 cm
Henri Martin werd geboren in 1860 in Toulouse in Frankrijk. Hij volgde er zijn opleiding aan de Ecole des Beaux-Arts. Zijn vroege werken waren gewijd aan poëtische en allegorische thema's die zijn opleiding weerspiegelden. Op zijn 19e verhuisde Martin naar Parijs voor het vervolg in zijn kunstontwikkeling om tenslotte dankzij een beurs naar Italië te gaan. Daar werd hij geraakt door het veranderende licht en de helderheid van de kleuren in het landschap. Hij ontwikkelde er zijn eigen stijl, onder invloed van het pointillisme. Dit werkte hij verder uit door iets langere strepen met onvermengde kleuren naast elkaar te schilderen i.p.v. kleuren op het palet te mengen. Het oog (en dus het menselijk brein) voegt van een afstand de kleuren samen. Henri Martin genoot al vroeg bekendheid en kreeg een aantal opdrachten van grote muurschilderingen in openbare gebouwen. Rond 1900 verhuisde hij naar een oud huis iets buiten het dorpje Labastide-du-Vert een kleine 100 km van Toulouse. Het huis "Marquayrol" met atelier stond op een heuvel met rondom het uitzicht op de heuvels, het dorp, de rivier de Lot. Dit werd zijn inspiratiebron voor veel landschappen. In de koude wintermaanden bezocht hij o.a. Venetië en het zuiden van Frankrijk. Hij overleed in zijn geliefde "Marquayrol" in 1943 op 83-jarige leeftijd.