Dame in het wit Dame in het wit

J.TH. (JAN) TOOROP 1858 Poerworedjo (Indonesië) - 1928 Den Haag (Nederland) Dame in het wit

Olieverf / Doek: 100 x 73 cm


Beschikbaar, prijs op aanvraag
  • Dit object kan bekeken worden in onze gallery
  • Bel ons voor meer informatie: +31 26 361 1876
  • Wereldwijde verzending mogelijk

Details

Dame in het wit toont een sereen huiselijk tafereel. In een vrij donkere huiskamer zit een in helder wit geklede vrouw met haar rug naar ons toe, mijmerend aan een tafel, die gedekt is met een even stralend wit tafellaken. Kleurige accenten, zoals het lichtblauw van het theeservies, het glas rode wijn en een plantje op tafel, keren terug in het tapijt op de vloer. Het is Toorops vrouw, de Ierse Annie Hall, die hij hier afbeeldde in 1886, het jaar waarin zij trouwden. Waarschijnlijk is het geschilderd op Lissadell, het landgoed van haar familie in Surrey. Rond deze tijd schilderde hij haar een aantal malen, steeds in het wit. Een van die schilderijen, met de zelfde afmetingen, hangt nu in het Rijksmuseum in Amsterdam. Toorop had Annie Hall (1860-1929) leren kennen in Brussel, een deftig meisje dat er Frans en muziek studeerde. Toorop schreef haar: ‘Ik ben arm in geld, maar rijk door mijn talent, mijn wil en mijn gezondheid.’ Toch trouwden zij en Annie werd de moeder van de kunstenaar Charley Toorop. Het huwelijk was overigens weinig gelukkig, maar door hun katholieke geloof was een scheiding niet mogelijk.

Jan Toorop was in de late 19de en de vroege 20ste eeuw de spil in het web van de Nederlandse en Europese kunstwereld. Hij gaf een belangrijke impuls aan de vernieuwing van de kunst in Nederland door zijn contacten met buitenlandse kunstenaars, maar ook door bekendheid te geven aan het werk van Vincent van Gogh. Hij introduceerde nieuwe kunststromingen, zoals de art-nouveau, het symbolisme en het pointillisme. Toorop was vaak de eerste die nieuwe stijlen en technieken overnam, op zijn eigen manier verwerkte en doorgaf aan kunstenaars in binnen- en buitenland. Hij was, als enige Nederlander, lid van de progressieve kunstenaarsvereniging Les Vingt in Brussel. In Engeland ontdekte hij de pre-rafaelieten en de Arts and Crafts-beweging, wat grote invloed had op zijn monumentale en symbolistische werk. In 1887 ging hij met de Belgische schilder James Ensor naar Parijs, waar hij het werk van de pointillisten Georges Seurat en Paul Signac zag en onmiddellijk toepaste in zijn eigen werk. Hiermee had hij een enorme invloed op Jan Sluijters, Leo Gestel en Piet Mondriaan.

Dame in het wit is een van de topstukken uit Toorops vroege, impressionistische periode. Zijn stijl was gedetailleerd, met gedempte kleuren en een bijzondere rol voor het wit dat hij als zelfstandige kleur opvatte. Opvallend is ook zijn gebruik van het paletmes. Toorop had weinig op met het Franse impressionisme, dat hij te oppervlakkig vond, maar stond in deze tijd meer onder invloed van zijn vriend James Ensor. In de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten in Brussel hangt van hem een schilderij dat wat onderwerp, stijl en manier van schilderen grote gelijkenis vertoont met ons werk. Grote invloed had ook de van oorsprong Amerikaanse schilder James McNeill Whistler. Deze werd beroemd in de jaren ‘60 met een serie schilderijen van in wit geklede vrouwen, die hij Symphony in White noemde. Toorop bewonderde Whistlers werk al sinds hij het zag op een tentoonstelling bij Les Vingts in Brussel in 1884. Het jaar daarop ging Toorop naar Engeland, waar hij logeerde op het landgoed van zijn toekomstige schoonouders. Bij die gelegenheid bezocht hij Whistler in zijn atelier in Londen.

Artiest
J.TH. (JAN) TOOROP1858 Poerworedjo (Indonesië) - 1928 Den Haag (Nederland)
Titel
Dame in het wit
Materiaal & Techniek
Olieverf / Doek
Afmetingen
Hoogte: 100 cm
Breedte: 73 cm
Signatuur
J.Th. Toorop, Linksonder
Provenance
Mr. Withold Horain, Cracow (Pl)
Sale Christie’s Amsterdam, 09-06-1998, lot 240
Particuliere collectie Nederland
Tentoonstellingen
Den Haag, Gemeente Museum, 'Jan Toorop', 20-02 - 29-05-2016, The Hague, Gemeente Museum, 'Jan Toorop', 20-02 - 29-05-2016
Dresden, Dresdner Kunstsalon, October-November 1899, no. 36 (ill.), Dresden, Dresdner Kunstsalon, October-November 1899, no. 36 (ill.)
Literatuur
R. Siebelhoff, The early development of Jan Toorop 19879-11892, Toronto 1973, p. 233-234, no. 8603 (ill.)
Gerard van Wezel, ‘Jan Toorop. Zang der Tijden, The Hague 2016, p. 31, no. 46
Datering
1886
Categorie
Schilderijen

Over J.TH. (JAN) TOOROP

Jan Toorop was in de late 19de en de vroege 20ste eeuw de spil in het web van de Nederlandse en Europese kunstwereld. Hij gaf een belangrijke impuls aan de vernieuwing van de kunst in Nederland door zijn contacten met buitenlandse kunstenaars, maar ook door bekendheid te geven aan het werk van Vincent van Gogh. Hij introduceerde nieuwe kunststromingen, zoals de art-nouveau, het symbolisme en het pointillisme. Toorop was vaak de eerste die nieuwe stijlen en technieken overnam, op zijn eigen manier verwerkte en doorgaf aan kunstenaars in binnen- en buitenland. Hij was, als enige Nederlander, lid van de progressieve kunstenaarsvereniging Les Vingt in Brussel. In Engeland ontdekte hij de pre-rafaelieten en de Arts and Crafts-beweging, wat grote invloed had op zijn monumentale en symbolistische werk. In 1887 ging hij met de Belgische schilder James Ensor naar Parijs, waar hij het werk van de pointillisten Georges Seurat en Paul Signac zag en onmiddellijk toepaste in zijn eigen werk. Hiermee had hij een enorme invloed op Jan Sluijters, Leo Gestel en Piet Mondriaan. Jan Toorop was degene, die als eerste het pointillisme en vervolgens het divisionisme in Nederland introduceerde; later in een andere vorm voortgezet en verder ontwikkeld door Jan Sluijters (1881-1957), Leo Gestel (1881-1941) en Piet Mondriaan (1872-1944). Toorop werd door zijn regelmatig verblijf in België en zijn goede contacten met kunstenaars in Brussel in het begin van de jaren tachtig als enige Nederlander uitgenodigd lid te worden van de avant-gardegroep "Les XX". Prominente kunstenaars als James Ensor (1860-1949), Theo van Rijsselberghe (1862-1926), Fernand Khnopff (1858-1921), Henry van de Velde (1863-1957), Félicien Rops (1833-1898) en Georges Lemmen (1865-1916) maakten van "Les XX" deel uit. Toorop functioneerde min of meer als intermediair tussen Nederland en België: hij zorgde er voor dat kunstenaars van de Haagse School in België konden exposeren en omgekeerd liet hij Nederland kennis maken met nieuwe stromingen van onze zuiderburen. Elk jaar zond hij werk in naar de tentoonstellingen van "Les XX". Opvallend is de invloed die het werk van Ensor uit de beginjaren van de groep op Toorop had. Zowel diens onderwerpen, maar ook het gebruik van het paletmes ontleende hij aan Ensor. Zeeland en met name Domburg op Walcheren was een badplaats waar Toorop in de beginjaren van de 20ste eeuw vele zomermaanden doorbracht, er tentoonstellingen organiseerde en geestverwanten uitnodigde naar de badplaats te komen. Toorops divisionisme, ook wel blok-pointille genaamd, bestond uit korte losstaande verfstreken, veelal in ongemengde kleuren opgebracht, waardoor een mozaïek-achtige structuur tot stand kwam. Het schilderij "Jonge boerin appels aan het plukken" is een goed voorbeeld van deze techniek. Toorop woonde in 1905 in Amsterdam en zou daar met zijn nieuwe schilderwijze de voorloper worden van de stroming die een jaar later het Amsterdamse luminisme zou gaan heten, met o.a. Sluijters, Gestel en Mondriaan als representanten, die tot 1911 in deze stijl zouden werken.