G.H. (GEORGE HENDRIK) BREITNER 1857 Rotterdam - 1923 Amsterdam Three girls in the snow
Oil / Canvas: 70 x 100 cm
- This artwork can be viewed in our gallery
- Call us for more information: +31 26 361 1876
- World wide shipping available
Details
Drie volksmeiden lopen gearmd door de sneeuw over straat. Twee van de meiden hebben ons in de gaten. De voorste kijkt nieuwsgierig, de achterste lijkt minder gecharmeerd om zo op straat aangestaard te worden. Het standpunt dat Breitner koos is bijzonder. We zien de drie vrouwen enigszins van boven, tegen een vuilwitte achtergrond die stadse sneeuw suggereert. De drie figuren vullen het beeld, andere details zijn afwezig. Het schilderij lijkt een snapshot, en dat klopt ook. Breitner was, naast schilder een getalenteerd fotograaf, al kwam hij daar niet graag voor uit. Het gebruiken van fotografie door kunstenaars was een gevoelig onderwerp aan het einde van de negentiende eeuw. Hoewel er meerdere kunstenaars waren die zich met fotografie bezig hielden zag men fotografie als gemakzuchtig en was bang dat de fotografie de schilder overbodig zou maken. Rond 1890 begon Breitner met straatfotografie, een genre waarin hij pionier was in Nederland. Zijn foto’s geven een uniek beeld van het toenmalige stedelijke leven, van mensen, beweging en licht. De meeste fotografen in zijn tijd fotografeerden de stad zelf, het liefst zonder passanten. Voor Breitner was de stad het decor waartegen zich het leven zich afspeelde. Hij hield veel minder afstand dan andere fotografen en drukte juist af als zich een voorbijganger in het beeld bevond. Breitner heeft meer dan 2000 opnamen gemaakt, en vele honderden afdrukken, met verschillende camera’s. Breitner was een heel andere fotograaf dan gebruikelijk in die tijd. Hij nam weinig afstand en bekommerde zich niet om de regels van compositie en techniek. De ongebruikelijke standpunten en composities die zo ontstonden vormden een onuitputtelijke inspiratiebron voor zijn schilderijen. De manier waarop de drie meiden op ons schilderij als in een momentopname zijn vastgelegd, toevallige, haastige voorbijgangers, in een flits geobserveerd, zou niet mogelijk zijn geweest zonder de fotografie als inspiratiebron. Breitner hoorde tot de jonge generatie schilders die was opgegroeid met de Haagse School. Hij had in Den Haag gestudeerd en gewerkt met de broers Maris, Anton Mauve, en Hendrik Willem Mesdag. In Amsterdam sloeg hij een nieuwe weg in. Het zijn niet de schilderachtige figuren en de schilderachtige landschappen van de oudere generatie die hem interesseren. Breitner werd geboeid door het moderne leven in de stad en wilde dat vastleggen. Hij schilderde het met brede, grove toets, weinig gedetailleerd, met een overwegend bruin palet. Met zijn bijzondere composities wees hij de weg voor de moderne kunst in de twintigste eeuw. Met zijn grote stadsgezichten werd hij de historieschilder van zijn eigen tijd. Amsterdam maakte aan het einde van de 19de eeuw een enorme groei door en ontwikkel¬de zich van ingeslapen provinciestad tot internationaal industrie- en zakencentrum. De bevolking nam explosief toe en de stad werd uitgebreid met nieuwe wijken. In de binnenstad verrezen hotels en theaters waar een mondaine sfeer heerste. Niet langer was Den Haag de culturele hoofdstad van Nederland. De nieuwe vitaliteit van Amsterdam trok een jonge generatie schrijvers en schilders aan, naast Breitner ook Isaac Israels en Willem Witsen. Zij doorkruisten alle hoeken van de stad en schilderden en tekenden volkstypen in cafés en danshuizen op de Zee¬dijk, de Nes of in de Jordaan en zochten de schoonheid in het alledaagse leven. In een interview zei Breitner: ‘Het is niet alleen de schoonheid van de stad die me raakt, maar ook de dynamiek, de levendigheid. Hier is alles in beweging, er wordt volop gebouwd, het culturele klimaat floreert. Die vitaliteit wil ik vastleggen in mijn schilderijen. Juist de grote vernieuwingen in de stad laat ik zien, de bouwplaatsen met de werklui, de bedrijvigheid, prachtig! Amsterdam past ook beter bij mijn karakter: het is net zo impulsief en explosief als ik.'
Width: 100 cm
Collection Dr. J. ten Bokkel.
Sale Sotheby's Amsterdam, 24 April 2006, lot 193.
Private collection The Netherlands.
Breitner, Amsterdams Historisch Museum, Amsterdam, Longterm-loan
Comp. F. van Dijke, "Breitner vs Israels. Vrienden en rivalen", The Hague 2020, p. 102-103 (ill. Meisjes in de sneeuw)
Over G.H. (GEORGE HENDRIK) BREITNER
George Hendrik Breitner started his artistic training at The Hague Academy in 1876. Under the influence of The Hague School painters and their new realistic and unromanticized approach to nature, Breitner developed a modern and impulsive style of his own and was soon considered an extraordinary talent by fellow artists. However, dissatisfied with the cultural climate in The Hague and drawn to the dynamic and inspiring city of Amsterdam, Breitner left The Hague and entered the Amsterdam Academy in 1886.
In that same year a group of young bohemian writers set up the literary magazine 'De Nieuwe Gids', in which they published their reflections on contemporary artists and passionately propagated the ‘L’art pour l’art' ideal in the visual arts and literature. The group, also known as the ‘Tachtigers’ included figures such as the painter Willem Witsen (1860-1923), the author Adriaan Roland Holst (1888-1976), the painter Jan Veth (1864-1925), the composer Alfons Diepenbrock (1862-1921) and others. The Tachtigers considered individual impressions far more important than the rendering of realistic details. All the major members were Amsterdam focused, thus changing the artistic scene from The Hague to Amsterdam and giving impressionism a city rather than a landscape orientation. Hence Amsterdam impressionism.
As an ambitious painter of modern life, Breitner, along with Isaac Israels (1865-1934) became one of the leading figures of the Amsterdam impressionist movement. In the eyes of his contemporaries Breitner was the artist who knew how to render those elements to canvas that defined the attractive elements of the city. As 'Le peintre du peuple’, he didn’t want to paint classical themes or make realistic historical paintings in an academic manner, foremost he wanted to depict everyday life.
Breitner was often found roaming through the streets with his sketchbook and camera to capture the daily lives of construction workers, labourers, maidservants and playing children. He captured what he saw with vigorous brushstrokes: a fleeting moment, a fragment in time. Conveying an impression was painting at its purest, the eye does the rest. The bustling city life would become a recurring subject in his oeuvre, of which the present lot is a fine example. Depicted is the Kalverstraat with an activity of people where Breitner created striking contrasts with bright blue, white and red colours. Breitner brilliantly translates a swiftly passing ordinary moment of street activity in a beautiful painterly unity of colour and form. His cityscapes of Amsterdam - such as the present lot - were highly sought after and people flocked to buy these pieces.