I.L. (ISAAC) ISRAELS 1865 Amsterdam - 1934 The Hague Female acrobats in the dressing room
Oil / Canvas: 70 x 50 cm
- This artwork can be viewed in our gallery
- Call us for more information: +31 26 361 1876
- World wide shipping available
Details
Zijn hele leven was Isaac Israels gefascineerd door de wereld van het theater. Dat begon al in zijn begintijd in Amsterdam en ging door tot het eind van zijn leven toen hij avond aan avond doorbracht in het variététheater Scala in Den Haag. Ook tijdens zijn vele jaren in Parijs waren vooral de variététheaters voor hem een constante bron van inspiratie. Hij schilderde en tekende echter liever het publiek, of de artiesten achter de coulissen, dan de voorstellingen zelf.
Israels woonde en werkte vanaf 1904 in een appartement met atelier aan de Boulevard de Clichy, die Parijs scheidt van Montmartre, toen nog een soort dorp, ver van het centrum. Deze wijk vormde de rafelige rand van de stad, waar platteland en stad elkaar ontmoetten. De wijk was ook de plek waar de Parijzenaars graag uitgingen. Danszalen, cabarets en cafés-chantants zaten tot drie uur ‘s nachts vol met mensen. Er waren circussen, kermissen en theaters. Alles kon er, en Isaac Israels kon het vanaf een afstandje observeren, zoals hij het liefste deed. Talloze tekeningen, aquarellen, pastels en olieverfschilderijen maakte hij er in het woelige uitgaansleven. Favoriete plek was het circustheater Cirque Médrano, vlakbij zijn atelier. Israels volgde er graag de artiesten naar de kleedkamer, waar hij ze schetste voor of na hun optreden. Zijn buurman, Pablo Picasso, deed hetzelfde en Isaac en hij hebben elkaar daar ongetwijfeld ontmoet. Niet ver was ook het beroemde Cirque d'Hiver, het oudste circustheater van Europa. Hier trad het beroemde acrobatengezelschap Les Soeurs Daineff op, zes Belgische (volgens sommigen Engelse) zussen die met een spectaculaire act op de vlakke vloer bekend stonden als Les reines de tapis. Hun optreden daar is in 1902 gefilmd, zodat we nog altijd hun virtuoze acrobatiek kunnen bewonderen. Het waren deze zussen die Israels hier op een ontspannen moment in hun kleedkamer heeft vastgelegd. De Daineff-zussen waren beroemd in heel Europa. Al in 1895 traden ze op (toen nog met zijn vieren) in Den Haag waar ze trots in de krant werden aangekondigd als De 4 Gezusters DAINEFF, in hare buitengewone Ikarische spelen en Acrobatische werkzaamheden, welke in het buitenland veel succes verwierven. Ikarisch verwijst hier naar Icarus, de eerste mens die kon vliegen. We weten niet waar Israels dit schilderij maakte. Hij kan het ook in Nederland hebben geschilderd, waar de zussen in 1902 opnieuw optraden.
Het was niet de glitter en glamour van het toneel die Israels grootste belangstelling hadden. Hij koos juist de andere kant. Meer dan in de voorstelling was Israels geïnteresseerd in wat er zich achter de schermen afspeelde, wanneer de artiest even weer zichzelf was. Ondanks de spectaculaire acrobatiek van de zussen zien we ze op ons schilderij juist op een ontspannen moment voor aanvang van de voorstelling. Israels beeldde twee van de zussen af, de een ten voeten uit geschilderd, die haar kapsel schikt in een spiegel die ze in haar hand houdt, terwijl de andere zich omgedraaid heeft van haar kaptafel om iets tegen haar zus te zeggen. In de spiegel op de achtergrond zien we nog onduidelijk een derde persoon. Opvallend is de ontspannen sfeer op het schilderij, van plankenkoorts is kennelijk geen sprake. De advocaat en schrijver Arie Mout (1900-1978), die Israels in zijn late jaren goed kende, herinnerde zich: “het gekke was dat Isaac Israels totaal geen begrip had voor de kwaliteit of de inhoud van de voorstelling. Als de hele zaal plat lag van plezier, bleef hij onverstoorbaar doortekenen. Wat hem interesseerde was de mens die er stond en zijn picturale mogelijkheden meer dan wat die mens aan het doen was”.
Voor wie de zusters Daineff in actie wil zien: https://www.youtube.com/watch?v=HzLrjsU44hQ
Width: 50 cm
Sale Mak van Waay,, Amsterdam, 13 juni 1961
Veiling Hommers,, Heerlen, 15 april 1963
Sale Paul Brandt, Amsterdam, 17 december 1963
Collection E. Hirschberg, The Hague, 1964
Private collection Amsterdam (2nd generation), - 2023
Over I.L. (ISAAC) ISRAELS
Isaac Israels was the only son of the painter Jozef Israels. The family moved from Amsterdam to The Hague in 1871. Isaac also received his training at the academy at the same time as George Breitner, Floris Verster and Marius Bauer, among others. He was a promising artist from an early age and won awards for his paintings. In the '80s, Isaac specialized in military subjects, an interest he shared with Breitner and Verster. Despite this promising start, he felt his education was not yet complete and went to Amsterdam, where he was accepted into the circle of the Tachtigers. Turbulent city life became the common thread through his work. Between 1887 and 1894, things were quiet around him: few paintings are known from this period. Starting in the mid-1890s, Israels went back to The Hague in the summers where he and his father would paint at the beach. They rented a villa in Scheveningen. His paintings of donkey-riding children were crowd pleasers and are still extremely popular. Israels joked that selling a painting was "the Highest of Arts." His donkey-riding children were eagerly purchased at high prices, and can be considered highlights of his oeuvre for just that reason. Isaac Israels was not only the virtuoso painter of modern (city) life, he was also a gifted portraitist. Especially in the last phase of his life, he commissioned portraits of important Dutchmen. Even in this genre, women remained his favorite subject. All his life he preferred to draw and paint maids, Amsterdam street girls, telephone operators, mannequins in department stores and nude models. His portraits of women are also highlights of his oeuvre, such as of the spy Mata Hari, the first female doctor Aletta Jacobs and the actress Fie Carelsen. Isaac Israels was accustomed to giving a quick characterization of his models. A crisp characterization had to appear on the canvas at once. As such, his best paintings are vivid, spontaneous and struck just right. 'I had an attack of patriotism the other day when I looked out my window to my surprise. Surely the Hollandsche is to my mind the most beautiful thing there is,' Isaac Israels on his way to London from Hamburg to the painter Willem Witsen. That did not prevent him from traveling up and down the continent. Israels always loved to travel. Even as a child, he went to Paris with his parents every year. He made trips to Italy, Spain and North Africa, Switzerland, Spain and Scandinavia to draw and paint. In the 1920s, he even spent some time in the Dutch East Indies. Starting in 1903, Israels had his own studio in Paris, where he found his favorite subjects among fashionable Parisians and was able to immerse himself in the modern art on display there. In the spring of 1913, he traded that city for London, where he had his own studio for a time. Despite all the travel and all the impressions, Israels always remained himself. He was a neighbor to Picasso in Paris, went into town with Kees van Dongen, admired the symbolist Odilon Redon and for a time had one of Vincent van Gogh's Sunflowers on his wall. All these modern impressions, however, did not allow him to be diverted from his laboriously developed path. After his Amsterdam years, his palette became lighter and his subjects more mundane, but he stuck to his virtuoso impressionist style until his death. In 1923 he settled permanently on Koninginnegracht in The Hague, where he had left his father's studio vacant until long after his death.
